Franz Rottensteiner — austriacki krytyk i wydawca literatury Science Fiction, autor znanej i popularnej The Science Fiction Book (1975), edytor szeregu antologii literatury fantastyczno-naukowej oraz poświęconego jej magazynu "Quarber Merkur", niestrudzony od lat popularyzator twórczości Lema na świecie.
Kurt Vonnegut — wybitny pisarz amerykański, parający się także fantastyką naukową; autor m.in. Pianoli (1952), The Sirens of Tiran (1959), Mother Night (1961), Kociej kołyski (1963), Rzeźni numer pięć (1969), Śniadania mistrzów (1973).
Michael Springer— austriacki pisarz mieszkający w RFN, doktor fizyki; jest autorem wielu słuchowisk radiowych, recenzji, a także trzech powieści współczesnych związanych w pewnej mierze z nurtem Science Fiction: Was morgen geschah (1979), Bronnen (1981) i Leonardos dilemma (1986).
Michael Kandel — czołowy tłumacz utworów Lema na gruncie amerykańskim, były profesor na wydziale języków i literatur słowiańskich w Washington University, obecnie pracuje w wydawnictwie Harcourt Brace and Jovanovich w Nowym Jorku, pisuje także utwory prozą.
Dominique Sila (właściwe nazwisko: Siegler) — czołowa francuska tłumaczka utworów Lema, publikuje także własne utwory literackie, autorka obszernej, nie drukowanej niestety pracy pt. Stanislas Lem, Au-dela de la Science Fiction (1978).
Darko Suvin — Jugosłowianin wykładający stale na uniwersytecie McGill w Montrealu, autor wielu prac o literaturze Science Fiction oraz o teatrze (głównie o Brechcie). Wydał antologię serbsko-chorwackiej fantastyki naukowej (Od Lukijana do Lunjika — 1965), a przede wszystkim obszerną, znaną na świecie książkę teoretyczno-historyczną: Meta-morphoses of Science Fiction (1979); napisał też m.in. pracę Victorian Science Fiction in The United Kingdom (1983).
Karlheinz Steinmuller — wschodnioniemiecki pisarz SF, fizyk z wykształcenia, autor zbioru opowiadań Der letzte Tag auf der Venus (1979) i — wraz z żoną Angelą — dwóch powieści fantastyczno-nauko-wych: Andymon (1982) i Pulaster (1986) oraz zbioru pt. Windschiefe Geraden (1984) i biografii Karola Darwina.
Manfred Geier — zachodnioniemiecki germanista, autor m.in. zbioru esejów Kulturhistorische Sprachanalysen (1979), zawierającego prace poświęcone Paulowi Celanowi, Karlowi Valentinowi, teoriom Chomsky'ego i Skinnera oraz Solaris Lema.
Istvan Csicsery-Ronay, Jr. — amerykański krytyk i badacz literatury, pochodzenia węgierskiego, wykłada na uniwersytecie DePauw, tłumaczył utwory Lema i Gyórgy Konrada, redagował poświęcony Lemowi numer "Science Fiction Studies" (Vol. 13, Part 3 — listopad 1986); jest autorem obszernych studiów o pisarstwie Lema i braci Strugackich, otrzymał stypendium na napisanie książki o Stanisławie Lemie.
John Rothfork — amerykański anglista, wykładający kolejno w New Mexico, University of Central Arkansas, Indian Institute of Mining and Technology w Kanpurze (Indie), a ostatnio na uniwersytecie w Tokio; autor licznych studiów o literaturze i kulturze Ameryki i Indii, a także m.in. o filozofii Zen. Opublikował szereg prac na temat twórczości Lema.